Dyrektorzy

Talerzyk miedziany pokryty białą emalią w typie falangcai, określaną jako emalia kantońska w gamie barwnej famille rose. Pośrodku lustra przedstawiona jest stojąca na wodzie bogini Ho Hsien-ku a za nią morskie bóstwo z owocem zwanym „ręką Buddy|”. Na odwrociu otok talerzyka w kolorze rubinowym, dno białe z dwoma owocami brzoskwini „owocem Nieśmiertelnych”. Historia Ho często była pretekstem do ozdabiania przedmiotów użytkowych motywami z klasycznego tekstu z VII w. p.n.e. Przedstawiana podczas lotu lub lewitacji, z kwiatem lotosu lub koszem kwiatów lub darów lasu. Według dzieła literackiego postać ta urodziła się z sześcioma złotymi włosami. Jako nastolatka miała sen, w którym przyśnił jej się stary alchemik, objawiając jej przeznaczenie. Zdecydowała, że nie wyjdzie za mąż i odda swoje życie zgłębianiu filozofii tao. Ho Hsien-ku przeniosła się w góry i pościła, jedząc jedynie igły sosen. Potrafiła spać na zamarzniętej ziemi i lodzie. Swoją mądrością zdumiewała ówczesnych nauczycieli i mistrzów. Szybko zwróciła na siebie uwagę cesarzowej T’ang, która chciała poznać jej sekret, tajemnicę długowieczności, tak by móc rządzić do końca świata. Panna Ho wyczuła tę samolubną intencję. Kiedy pojawili się ludzie cesarzowej, aby ją pojmać, panna Ho pokryła swoje ciało robakami i udawała zmarłą. Żołnierze dali się nabrać i odeszli. Ho przeżyła w górach około 200 lat. Więcej czasu nie potrzebowała: jej ciało stało się na tyle lekkie, że niezauważalnie oderwało się od ziemi i poleciało do góry, do krainy nieśmiertelnych. Druga wersja legendy zakłada, że zjedzona przez nią masa perłowa zapewniła jej nieśmiertelność - stała się jedną z Ośmiu Nieśmiertelnych Taoizmu.