Rodzaj obiektu: metale
Wytworzenie obiektu - osoba / autor: nieznany
Datowanie opisowe: XIX wiek
Wytworzenie obiektu - miejsce: nieznane
Technika: metalurgiczne > kucie
Tworzywo: przetworzony > metal > żelazo
Wymiar - wysokość: 80 cm
Słowa kluczowe: wnętrza; wyposażenie; żelazo; kucie; metal
Nabycie - sposób: decyzja administracyjna
Nota popularyzatorska:
Kominkom, które służyły do ogrzewania pomieszczeń towarzyszyły przybory kominkowe pełniące dwie funkcje- użytkową i dekoracyjną. W ich skład wchodziły: wilki kominkowe, szczypce, łopatka – szufelka, pogrzebacz, haczyk, miotełka, mieszek do podtrzymywania ognia (zwykle drewniany oprawiony w skórę), stojak na przybory, ekranik kominkowy, blacha przed kominek. Wyroby te podlegały modzie i ich wygląd zmieniał się w zależności od dominującego w danym okresie stylu w sztuce. Większość posiadanych przez Muzeum – Zamek w Łańcucie akcesoriów kominkowych pochodzi z czasu od XVIII wieku do pocz. XX wieku, a wykonane są z mosiądzu, brązu złoconego, stali, powstały zaś głownie Anglii, Francji i Polsce. Łopatka – szufelka z kolekcji Potockich, stal, wyrób londyński z końca XVIII wieku. Składa się z czółenka, trzonu i uchwytu. Czółenko o kształcie kielichowym ozdobione jest palmetą, wokół której wije się wstęga zawiązana na kokardę, Pod palmetą rząd mocno przestylizowanego kimationu w ujęciu wici roślinnej (od góry i dołu). Trzon dość długi, okrągły z dwoma wybrzuszeniami, zakończony uchwytem ze sterczynką. Uchwyt w kształcie wazki antycznej z motywem liści laurowych i kanelowania między dwoma pasami perełek.
Przemysław Kucia
