Informacje
Godziny otwarcia
poniedziałek
10.00-13.00
wtorek-niedziela
11.00-18.00
Kontakt
Telefon
(17) 749 38 62
Email
wycieczki@zamek-lancut.pl
Lokalizacja
ul. Zamkowa 1, 37-100 Łańcut
Materiały i artykuły
WIRTUALNE ZBIORY

Dyrektorzy

WIRTUALNE ZBIORY
;

PRZESZUKAJ ZBIORY
 
 
Nazwa obiektu: Lektyka
Rodzaj obiektu: varia
Wytworzenie obiektu - osoba / autor: nieznany
Datowanie opisowe: XVIII wiek
Wytworzenie obiektu - miejsce: Francja (Europa)
Technika: stolarskie > stolarka
Tworzywo: przetworzony > szkło; przetworzony > tekstylia > tkanina > adamaszek; przetworzony > metal; substancja > skóra; organiczny > pochodzenia roślinnego > drewno
Wymiar - szerokość: 82 cm
Wymiar - wysokość: 117 cm
Wymiar - głębokość: 96 cm
Słowa kluczowe: rzeźbienie; klasycyzm; wyposażenie; drewno; metal
Nabycie - sposób: decyzja administracyjna
Nota popularyzatorska:

LEKTYKA jest znana już od starożytności i występuję na wszystkich kontynentach. Jest to przeważnie krzesło lub łoże o bokach z tkaniny lub innych trwałych materiałów z własnym zadaszeniem i przenoszone przez tragarzy lub zwierzęta juczne. Stąd może się rodzić pytanie czy lektyka to bardziej pojazd czy też mebel. Nasza lektyka jest wykonana w stylu Ludwika XV, zdobiona motywami charakterystycznymi dla stylu rokoka z lat 1730 – 1750. Powstała około połowy XVIII w. we Francji. Posiada kształt prostopadłościanu o trzech prostych ścianach, zaś ściana tylna jest zaokrąglona dla większego komfortu osoby przenoszonej. W bocznych ściankach i w drzwiach (zajmujące całą szerokość i wysokość lektyki) znajdują się szyby, które można opuszczać za pomocą pasów (zapewniona jest tym sposobem klimatyzacja). Do przenoszenia służą dwa długie drążki (oparte po bokach lektyki), które są wsuwane w antabki umieszczone w dolnej partii boków lektyki. Z przodu na drzwiach lektyki w otoczeniu girland kwiatowych umieszczono medalion z literami „MB”. Według tradycji lektyka ta należała do francuskiego biskupa diecezji Leon – Ludwika Honoriusza de Sabran. W okresie przed rewolucją francuską prowadził prace w swojej diecezji (biskupem został w wieku 37 lat) zaś na dworze króla pełnił pierwsze funkcję spowiednika króla (1767 – 1774) później (od roku 1774) był pierwszym spowiednikiem Marii Antoniny zaś w roku 1780 otrzymał godność Wielkiego Kapelana Królowej Francji Marii Antoniny oraz zarządzał kaplicą królewską w Wersalu. Po wybuchu rewolucji, do której był nastawiony negatywnie i niezłożeniu przysięgi na tzw. ustawę cywilną udał się na emigrację. Przed wyjazdem udzielił jeszcze ostatniego namaszczenia królowej Marii Antoninie, która została ścięta jako „wdowa Capet”: w 1793 roku. Na emigracji przebywał w Anglii, Holandii, Prusach, Austrii tam w Wiedniu 1803 roku spotkał Księżnę Izabelę z Czartoryskich Lubomirską, zwaną Księżną Marszałkową, która francuskiego emigranta zaprosiła do Zamku Łańcuckiego, gdzie otrzymał własny apartament. Przebywając w Łańcucie biskup brał czynny udział w życiu religijnym jego mieszkańców a pod nieobecność Księżnej Marszałkowej zarządzał jej posiadłością do swojej śmierci w roku 1811. Dzisiaj lektyka jest eksponowana w Wielkiej Sieni Wjazdowej i wita turystów udających się na zwiedzanie wnętrz Zamku Łańcuckiego.

Przemysław Kucia


wwwmuzeach
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług oraz w celach analitycznych i marketingowych. Możesz określić warunki przechowywania i dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce lub zaakceptować wszystkie pliki cookies. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z naszą "Polityką prywatności"
Akceptuję