Dyrektorzy

Wizerunek świętego Stanisława Kostki (1550 - 1568) zatopionego w głębokiej modlitwie – ekstazie. Święty jest jednym z patronów Polski, a także patronem dzieci i młodzieży oraz ministrantów. Urodził się na Mazowszu, w szlacheckiej, wielodzietnej rodzinie. Naukę rozpoczął u prywatnego nauczyciela, a kontynuował w Wiedniu. Był to czas kiedy dzieci szlacheckiego rodu wysyłano za granicę celem dalszego kształcenia. W lipcu 1564 r wraz z bratem udał się do Wiednia, gdzie rozpoczęli obaj naukę w Collegium Nobilium. Stanisław został przyjęty na trzeci rok gramatyki. Początkowo miał trudności w nauce, ale szybko, dzięki wytężonej pracy, znalazł się w czołówce uczniów, wykazując szczególne uzdolnienia do języków obcych. Na początku grudnia 1565 r bardzo poważnie zachorował. Podczas choroby miał dwa widzenia - św. Barbary, patronki dobrej śmierci, która udzieliła mu komunii świętej, a towarzyszyli jej dwaj aniołowie. Matka Boża podała mu Dzieciątko i poleciła wstąpić do zakonu jezuitów. Przyjęcie do zakonu uzależnione było od zgody rodziców. Polecono mu udać się do Augsburga do prowincjała Niemiec z prośbą o przyjęcie do jezuitów, a gdyby ten się nie zgodził do Rzymu. 28. X 1567 r Stanisław został przyjęty jako kandydat do zakonu jezuitów na dwuletni okres nowicjatu, a potem w Kolegium Rzymskim, na trzydziestodniową próbę. Podczas nowicjatu podejmował dodatkowe umartwienia. Na początku 1568 r złożył śluby zakonne, w tym samym roku zachorował i zmarł 15. VIII 1568 r. W 1606 r został beatyfikowany, a kanonizowany przez papieża Benedykta XIII w 1726 r. Święty Stanisław był człowiekiem modlitwy, często adorował Najświętszy Sakrament klęcząc z rękami złożonymi na piersiach i zamkniętymi oczami. Właśnie tak rozmodlony przedstawiony jest na naszym obrazie, wyraz zachwytu i podniesione do góry oczy wskazują, że malarz mógł przedstawić świętego w czasie jednej z wizji. Przedstawieniu towarzyszą litery „IHS” w lewym górnym rogu, od których bije blask. Święty przedstawiony jest w powszechnie przyjęty sposób - jako młodzieniec, w stroju zakonnym, pogrążony w modlitewnej ekstazie.

Bożena Rybkowska