Rodzaj obiektu: zegar
Datowanie opisowe: XIX wiek > 1. połowa XIX wieku
Technika: inne > zegarmistrzostwo
Tworzywo: przetworzony > metal > stop > stop miedzi > mosiądz
Wymiar - szerokość: 13 cm
Wymiar - wysokość: 20 cm
Wymiar - głębokość: 9 cm
Słowa kluczowe: wnętrza; rzeźbienie; drewno; metal; zegar
Nota popularyzatorska:
Zegar stojący prostopadłościenny w stylu empire z uchwytem u góry. Zdobiony jest nakładanymi motywami roślinnymi, wsparty na czterech nóżkach w kształcie wazonów. Skrzynka mechanizmu jest dekorowana motywami girland laurowych i rozetek, zakończona antabką w kształcie węża (uroboros) z ogonem w pysku, który bez przerwy pożera samego siebie i odradza się z siebie, co starożytności symbolizowało jedność duchową i fizyczną wszechrzeczy, która nigdy nie zanika i trwa w nieskończoność w formie ciągłej destrukcji i odradzania się. Duża, biała, wypukła tarcza została wykonana z porcelany z czarnymi cyframi arabskimi. Mechanizm posiada system „Retard - Avant" (litery „R” „A”), oznaczało kierunek regulacji. Jeśli zegar się śpieszył, to należało przesunąć w stronę Retard, a jeśli późnił - w stronę Avant. W Łańcucie był używany jako zegar gabinetowy.
dr Daniel Reniszewski
