Tytuł: Walerian Stroynowski
Rodzaj obiektu: popiersie
Wytworzenie obiektu - osoba / autor: Laboureur, Francesco Massimiliano (1767-1831)
Datowanie opisowe: XIX wiek
Wytworzenie obiektu - miejsce: Rzym (Europa, Włochy)
Technika: rzeźbiarskie > rzeźbienie
Tworzywo: nieorganiczny > kamień > marmur
Wymiar - szerokość: 50 cm
Wymiar - wysokość: 64 cm
Wymiar - głębokość: 29 cm
Słowa kluczowe: wnętrza; marmur; klasycyzm; rzeźbienie; popiersie
Nabycie - sposób: zakup
Nota popularyzatorska:
Walerian Stroynowski (1759 – 1834) był ekonomistą, zajmował się polityką. Sprawował urząd podkomorzego buskiego, był posłem województwa wołyńskiego na Sejm Czteroletni w latach 1788-1791. Odznaczony został Orderem św. Stanisława i Orderem Orła Białego. W latach późniejszych senator i tajny radca dworu w cesarstwie rosyjskim. Żonaty z Aleksandrą z Tarnowskich, z którą miał córkę Walerię. Był jednym ze znaczniejszych właścicieli ziemskich Wołynia, należał do niego klucz horochowski. Marmurowe popiersie Waleriana Stroynowskiego wykonane zostało około 1804 r. w Rzymie przez Francesco Massimiliano Laboureura (1767 – 1831). Kształcił się on w rzymskiej Akademii św. Łukasza, w 1812 r. został jej profesorem. Zaliczany jest do kręgu artystycznego Antonia Canovy, najwybitniejszego rzeźbiarza włoskiego okresu neoklasycyzmu. Popiersie przedstawia Stroynowskiego jako dojrzałego mężczyznę, w ujęciu na wprost. Doskonale, z dużym realizmem wymodelowana została jego twarz. Włosy ułożone w wijące się kosmyki zaczesane ku przodowi opracowane są kaligraficznie. Nagi tors portretowanego osłonięty jedynie przełożoną przez lewe ramię draperią nawiązuje do antycznych przedstawień wybitnych osób. Popiersie zapewne zamówione zostało podczas pobytu Waleriana Stroynowskiego, jego córki Walerii i zięcia Jana Feliksa Tarnowskiego we Włoszech w latach 1803-1804.
Barbara Trojnar
