Dyrektorzy

Wiek XIX to nie tylko czas rewolucji przemysłowej i postępu naukowo-technicznego, rozwoju administracji państwowej, ale również wzrost podróży ludzi na kontynencie i poza jego obrębem. W tzw. „Stuleciu pary” nastąpił szybki wzrost liczby ludności miast, pojawiły się w Europie pierwsze miasta z milionową ludnością. To skutkowało większym zapotrzebowaniem na szczegółowy plan miasta oraz większych obszarów ujętych jako terenowe jednostki administracyjne. Prezentowana mapa jest fragmentem terenu północnych Indii. Część mapy obejmuje dystrykt Bhagalpur (tylko jego centralną i zachodnią część) a także tereny przygraniczne z Nepalem, Tybetem i skrawkiem Bangladeszu. Mapa została opracowana i wydana przez generalnego geodetę Indii Sydney’a  Geralda Burrard’a – pełnił funkcję w latach 1911-1919. Jest to uzupełnienie mapy z 1918 r., wydana w 1926 r. Indie do 1947 r. były brytyjskim protektoratem. Mapa jest składana, ale nie posiada żadnej oprawy ani etui. Hrabiowie Potoccy – podobnie jak większość polskich arystokratów – dużo podróżowali, stąd zachowała się spora kolekcja planów i map.