Tytuł: Łazienka Pokój 67 II piętro (Łazienka przy Pokoju Vilner)
Rodzaj obiektu: wnętrza
Słowa kluczowe: Łańcut; Zamek; II piętro; wnętrza; łazienka
Czas powstania: konstrukcja ścian -1629-42 r.; tkaniny po 1928 r.
Architekci: nieznani
Artyści: nieznani
Łazienka przy pokoju 67 (Vilner) umiejscowiona jest w wieży północno – wschodniej II p zamku. Wejście do łazienki prowadzi z pokoju 67 (Vilner) , przez sześć stopni i jednoskrzydłowe drzwi drewniane, obite tkaniną, taką samą jak ściany. Pomieszczenie w kształcie ośmioboku, z wnęką w ścianie północnej. Na ścianach zachodniej i wschodniej umieszczone są podwójne, dwuskrzydłowe okna , o sześciopolowych skrzydłach zaopatrzonych w mosiężne klamki. Na ścianach lniana, drukowana tkanina z początku XX w, utrzymana w monochromatycznej tonacji, ze scenami rodzajowymi, nawiązującymi do konwencji rokokowej, wzorowana na tkaninach z Nantes. Sufit z profilowaniem i kolistą stiukową rozeta pośrodku. Podłoga z desek z listwą przypodłogową. W łazience urządzenia sanitarne firmy Gramlick.
Na początku XIX w pomieszczenie służyło jako garderoba. Wg inwentarzy z 1854,55 i 1862 r. wchodziło w skład Apartamentu Trzeciego. Apartament zajmowany czasowo przez Józefa Potockiego składał się z Pokoju Narożnego ( 67) i garderoby (łazienki). Ściany i sufity były wówczas malowane , ale nie wiadomo na jaki kolor. Garderobę zamieniono na łazienkę w latach 1890 – 1914, podczas wielkiej przebudowy z czasów Elżbiety i Romans Potockich. Wtedy też najprawdopodobniej zostały zamurowane drzwi znajdujące się w północno – wschodnim narożniku, które prowadziły na okrągłą klatkę schodową w wieży, łączącą wszystkie kondygnacje zamku. Na planie I p zamku z 1780 r klatka schodowa jeszcze istniała. Klatka przestała istnieć od 1890 r, kiedy na I p urządzono biblioteczkę muzyczną (czasopism). Na fotografiach w archiwum zamkowym z 1992 r ( prace w biblioteczce muzycznej) widać zamurowane drzwi widoczne spod odsłoniętej tkaniny.
Podstawowa bibliografia:
• Kossakowska – Szanajca Zofia, Majewska – Maszkowska Bożena, Zamek w Łańcucie, Warszawa 1964.
• Omilanowska Małgorzata, Jakub Sito, Łańcut i okolice, [w]: Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1994.
• Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie, Lwów 1933.
• Potocka Elżbieta, , Łańcut - wspomnienia od roku 1885 do roku 1915, [Pamiętnik, maszynopis w zbiorach Muzeum-Zamek w Łańcucie].
• Kompleksowa Konserwacja wystroju wnętrz, Dokumentacja opisowa, 2014 – 2016, AC Konserwacja Zabytków.
Opracowanie: Przemysław Kucia
Nota popularyzatorska:
Nazwy historyczne: "Garderoba" (1802), "Apartament Trzeci" (1862)
Nazwy inne: Pokój 67 II piętro, Łazienka pokoju Vilner
Czas powstania: konstrukcja ścian -1629-42 r.; tkaniny po 1928 r.
Architekci: nieznani
Artyści: nieznani
Łazienka przy pokoju 67 (Vilner) umiejscowiona jest w wieży północno – wschodniej II p zamku. Wejście do łazienki prowadzi z pokoju 67 (Vilner) , przez sześć stopni i jednoskrzydłowe drzwi drewniane, obite tkaniną, taką samą jak ściany. Pomieszczenie w kształcie ośmioboku, z wnęką w ścianie północnej. Na ścianach zachodniej i wschodniej umieszczone są podwójne, dwuskrzydłowe okna , o sześciopolowych skrzydłach zaopatrzonych w mosiężne klamki. Na ścianach lniana, drukowana tkanina z początku XX w, utrzymana w monochromatycznej tonacji, ze scenami rodzajowymi, nawiązującymi do konwencji rokokowej, wzorowana na tkaninach z Nantes. Sufit z profilowaniem i kolistą stiukową rozeta pośrodku. Podłoga z desek z listwą przypodłogową. W łazience urządzenia sanitarne firmy Gramlick.
Na początku XIX w pomieszczenie służyło jako garderoba. Wg inwentarzy z 1854,55 i 1862 r. wchodziło w skład Apartamentu Trzeciego. Apartament zajmowany czasowo przez Józefa Potockiego składał się z Pokoju Narożnego ( 67) i garderoby (łazienki). Ściany i sufity były wówczas malowane , ale nie wiadomo na jaki kolor. Garderobę zamieniono na łazienkę w latach 1890 – 1914, podczas wielkiej przebudowy z czasów Elżbiety i Romans Potockich. Wtedy też najprawdopodobniej zostały zamurowane drzwi znajdujące się w północno – wschodnim narożniku, które prowadziły na okrągłą klatkę schodową w wieży, łączącą wszystkie kondygnacje zamku. Na planie I p zamku z 1780 r klatka schodowa jeszcze istniała. Klatka przestała istnieć od 1890 r, kiedy na I p urządzono biblioteczkę muzyczną (czasopism). Na fotografiach w archiwum zamkowym z 1992 r ( prace w biblioteczce muzycznej) widać zamurowane drzwi widoczne spod odsłoniętej tkaniny.
Podstawowa bibliografia:
• Kossakowska – Szanajca Zofia, Majewska – Maszkowska Bożena, Zamek w Łańcucie, Warszawa 1964.
• Omilanowska Małgorzata, Jakub Sito, Łańcut i okolice, [w]: Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1994.
• Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie, Lwów 1933.
• Potocka Elżbieta, , Łańcut - wspomnienia od roku 1885 do roku 1915, [Pamiętnik, maszynopis w zbiorach Muzeum-Zamek w Łańcucie].
• Kompleksowa Konserwacja wystroju wnętrz, Dokumentacja opisowa, 2014 – 2016, AC Konserwacja Zabytków.
Opracowanie: Przemysław Kucia
