Tytuł: Zameczek Romantyczny. Sala z Alkową
Rodzaj obiektu: wnętrza
Słowa kluczowe: sala; pokój; Izabella Z Czartoryskich Lubomirska; Zameczek Romantyczny; wnętrza
Czas powstania: przed 1802 -1807.
Architekci: Jan Griesmeyer, Chrystian Piotr Aigner
Artyści: Fryderyk Bauman
Usytuowany przy dawnym gościńcu w północnej części parku poza fosą Zameczek mający ostatecznie klasycystyczno-neogotyckie (w duchu romantycznym) elewacje wzniósł dla Księżnej Izabelli z Czartoryskich Lubomirskiej (1736- 1816 r), latach w 1795-1802 Jan Griesmeyer po czym, w roku 1806 przebudował Chrystian Piotr Aigner wraz ze sztukatorem Fryderykiem Baumanem. Charakterystycznym elementem architektury zameczku jest trzykondygnacyjna, mocno wysunięta wieża w narożu północno-wschodnim, pierwotnie będąca jedynie piętrową basztą. Po roku 1821 ze względu na umieszczenie w nim administracji majątku zameczek w części przebudowano.
Położone na piętrze główna sala zajmuje wraz ze znajdującą się od zachodu alkową (o którą Sala główna została powiększona w 1806 r poprzez przekucie dzielącej wnętrza ściany, alkowa była pierwotnie tarasem) całą szerokość budynku; alkowę od głównej części oddziela szerokie prostokątne przejście wsparte w narożach konsolami z akantu. Wszystkie drzwi mają supraporty dekorowane akantową wicią w układzie symetrycznym; analogiczne dwie jak supraporty płyciny znajdują się w górnej części naroża północno-zachodniego Sali głównej. Płyciny ścian ujęte są w obramienia astragalowe. Ściany alkowy i północnej części Sali głównej wieńczy gzyms złożony z astragalu, kimationu, wolich oczek i akantu. W suficie umieszczona jest rozeta z liści akantu z opaską z liśćmi dębu. W ścianie północnej znajduje się klasycystyczny kominek z brązowego i czerwonego marmuru.
Kossakowska- Szanajca Zofia, Majewska-Maszkowska Bożenna, Zamek w Łańcucie, Warszawa 1964, s. 279-280.
Majewska-Maszkowska Bożenna, Mecenat artystyczny Izabelli z Czartoryskich Lubomirskiej 1736-1816, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1976, s. 270.
Omilanowska Małgorzata, Sito Jakub, Katalog zabytków sztuki w Polsce, seria nowa T.III, zeszyt 5, Warszawa 1994, s.59- 60
Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie, zwięzły opis dziejów i zbiorów, Lwów 1933, s.47.
Teodorowicz-Czerepińska Jadwiga, Zameczek Romantyczny w Łańcucie, Łańcut 1971, s.9, 17, 18, 22, 35, 51-55, 103.
Aldona Cholewianka-Kruszyńska
Nota popularyzatorska:
Nazwy historyczne: „Pokoy Sypialny”, „Salka, „Sypialnia”
Nazwy inne:
Czas powstania: przed 1802 -1807.
Architekci: Jan Griesmeyer, Chrystian Piotr Aigner
Artyści: Fryderyk Bauman
Usytuowany przy dawnym gościńcu w północnej części parku poza fosą Zameczek mający ostatecznie klasycystyczno-neogotyckie (w duchu romantycznym) elewacje wzniósł dla Księżnej Izabelli z Czartoryskich Lubomirskiej (1736- 1816 r), latach w 1795-1802 Jan Griesmeyer po czym, w roku 1806 przebudował Chrystian Piotr Aigner wraz ze sztukatorem Fryderykiem Baumanem. Charakterystycznym elementem architektury zameczku jest trzykondygnacyjna, mocno wysunięta wieża w narożu północno-wschodnim, pierwotnie będąca jedynie piętrową basztą. Po roku 1821 ze względu na umieszczenie w nim administracji majątku zameczek w części przebudowano.
Położone na piętrze główna sala zajmuje wraz ze znajdującą się od zachodu alkową (o którą Sala główna została powiększona w 1806 r poprzez przekucie dzielącej wnętrza ściany, alkowa była pierwotnie tarasem) całą szerokość budynku; alkowę od głównej części oddziela szerokie prostokątne przejście wsparte w narożach konsolami z akantu. Wszystkie drzwi mają supraporty dekorowane akantową wicią w układzie symetrycznym; analogiczne dwie jak supraporty płyciny znajdują się w górnej części naroża północno-zachodniego Sali głównej. Płyciny ścian ujęte są w obramienia astragalowe. Ściany alkowy i północnej części Sali głównej wieńczy gzyms złożony z astragalu, kimationu, wolich oczek i akantu. W suficie umieszczona jest rozeta z liści akantu z opaską z liśćmi dębu. W ścianie północnej znajduje się klasycystyczny kominek z brązowego i czerwonego marmuru.
Kossakowska- Szanajca Zofia, Majewska-Maszkowska Bożenna, Zamek w Łańcucie, Warszawa 1964, s. 279-280.
Majewska-Maszkowska Bożenna, Mecenat artystyczny Izabelli z Czartoryskich Lubomirskiej 1736-1816, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1976, s. 270.
Omilanowska Małgorzata, Sito Jakub, Katalog zabytków sztuki w Polsce, seria nowa T.III, zeszyt 5, Warszawa 1994, s.59- 60
Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie, zwięzły opis dziejów i zbiorów, Lwów 1933, s.47.
Teodorowicz-Czerepińska Jadwiga, Zameczek Romantyczny w Łańcucie, Łańcut 1971, s.9, 17, 18, 22, 35, 51-55, 103.
Aldona Cholewianka-Kruszyńska
