Dyrektorzy

Homer to poeta grecki żyjący w VIII w. p.n.e., autor Iliady i Odysei. O jego życiu nic nie wiadomo, jego wyglądu nie utrwaliły żadne przekazy. W starożytności opowiadano o nim, że był ślepy. Łańcuckie marmurowe popiersie jest kopią antycznej, rzymskiej hermy marmurowej znajdującej się w zbiorach British Museum w Londynie wykonanej według rzeźby greckiej przypuszczalnie z II w. p.n.e. Jest to portret wyimaginowany, z okresu hellenistycznego, należący do typu portretów Homera przedstawiających go jako ślepca (por. popiersie Homera, nr inw. S. 2192 MŁ). Homer przedstawiony jest jako stary, łysiejący mężczyzna o twarzy z zapadniętymi policzkami i zmarszczkami, z małymi, gładkimi gałkami ocznymi w zapadniętych oczodołach, pod wysokimi, opadającymi łukami brwiowymi. Wąskie usta są rozchylone. Pukle brody wężowato skręcone sięgają policzków. Opadające spod opaski włosy tworzą przy twarzy zwartą masę plastycznie opracowanych wężowatych pukli układających się w różnych kierunkach. Twórca łańcuckiego popiersia Homera nie jest znany, powstało ono na przełomie XVIII i XIX w. W zbiorach łańcuckiego zamku znajduje się ono od 1948 r. Przejęte zostało przez muzeum ze Składnicy Muzealnej w Przeworsku utworzonej w upaństwowionym w 1944 r. pałacu Lubomirskich, obejmującej tamtejsze zbiory sztuki. Eksponowane jest w Galerii Rzeźb. 

Barbara Trojnar