Tytuł: Przejście (Przejście do Biblioteki)
Rodzaj obiektu: wnętrza
Słowa kluczowe: historia miasta; Potocki; Łańcut; Zamek; wnętrza
Czas powstania: lata 90 XVIII w.; 1903 r. – zmiana wystroju.
Architekci: Chrystian Piotr Aigner (l. 90 XVIII w.); Amand Luis Bauqué, Albert Pio (1903 r.).
Artyści: stolarze wiedeńscy (1903 r.).
Niewielkich rozmiarów salka za wieżą północno - zachodnią umożliwia przejście z reprezentacyjnych wnętrz pierwszego piętra zamku do umieszczonej w oficynie Biblioteki. Przybudówka powstała najprawdopodobniej razem z oficyną biblioteczną, wzniesioną według projektu Chrystiana Piotra Aignera w latach 90 XVIII w.
Spełniające rolę łącznika pomieszczenie, założone na planie kwadratu o ściętym narożu, jest widoczne w zarysie murów zamku na planie miasta z połowy XIX w.
Istniejące do dziś wyposażenie salki pochodzi z czasów przebudowy oficyny z początku XX w. projektowanej przez Amanda Luisa Bauqué i Alberta Pio. Salka, funkcjonalnie włączona wówczas do właściwej biblioteki, otrzymała wraz z nią jednolity wystrój. Uzupełnione fasetą gładkie ściany i sufit zabudowano wykonanymi z dębu oraz klonu boazerią i szafami na książki, zamykanymi drzwiami z siatką drucianą. W ściętym narożu umieszczono okno witrażowe, zamykane płycinowymi okiennicami łamanymi na zawiasach, a w ścianach zachodniej i południowej – dwuskrzydłowe drzwi, także z przeszkleniem witrażowym chroniącym księgozbiór przed promieniami słonecznymi.
Podstawowa bibliografia:
• Kossakowska – Szanajca Zofia, Majewska – Maszkowska Bożena, Zamek w Łańcucie, Warszawa 1964.
• Omilanowska Małgorzata, Jakub Sito, Łańcut i okolice, [w]: Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1994.
• Potocka Elżbieta, Łańcut - wspomnienia od roku 1885 do roku 1915, [Pamiętnik, maszynopis w zbiorach Muzeum-Zamek w Łańcucie].
• Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie, Lwów 1933.
Opracowanie:
Teresa Bagińska-Żurawska https://orcid.org/0000-0002-9243-3967
Nota popularyzatorska:
Nazwy historyczne: Biblioteka [pokój drugi] (poł. XIX w.); „Przejście” (1933 r.)
Nazwy inne: Biblioteka
Czas powstania: lata 90 XVIII w.; 1903 r. – zmiana wystroju.
Architekci: Chrystian Piotr Aigner (l. 90 XVIII w.); Amand Luis Bauqué, Albert Pio (1903 r.).
Artyści: stolarze wiedeńscy (1903 r.).
Niewielkich rozmiarów salka za wieżą północno - zachodnią umożliwia przejście z reprezentacyjnych wnętrz pierwszego piętra zamku do umieszczonej w oficynie Biblioteki. Przybudówka powstała najprawdopodobniej razem z oficyną biblioteczną, wzniesioną według projektu Chrystiana Piotra Aignera w latach 90 XVIII w.
Spełniające rolę łącznika pomieszczenie, założone na planie kwadratu o ściętym narożu, jest widoczne w zarysie murów zamku na planie miasta z połowy XIX w.
Istniejące do dziś wyposażenie salki pochodzi z czasów przebudowy oficyny z początku XX w. projektowanej przez Amanda Luisa Bauqué i Alberta Pio. Salka, funkcjonalnie włączona wówczas do właściwej biblioteki, otrzymała wraz z nią jednolity wystrój. Uzupełnione fasetą gładkie ściany i sufit zabudowano wykonanymi z dębu oraz klonu boazerią i szafami na książki, zamykanymi drzwiami z siatką drucianą. W ściętym narożu umieszczono okno witrażowe, zamykane płycinowymi okiennicami łamanymi na zawiasach, a w ścianach zachodniej i południowej – dwuskrzydłowe drzwi, także z przeszkleniem witrażowym chroniącym księgozbiór przed promieniami słonecznymi.
Podstawowa bibliografia:
• Kossakowska – Szanajca Zofia, Majewska – Maszkowska Bożena, Zamek w Łańcucie, Warszawa 1964.
• Omilanowska Małgorzata, Jakub Sito, Łańcut i okolice, [w]: Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1994.
• Potocka Elżbieta, Łańcut - wspomnienia od roku 1885 do roku 1915, [Pamiętnik, maszynopis w zbiorach Muzeum-Zamek w Łańcucie].
• Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie, Lwów 1933.
Opracowanie:
Teresa Bagińska-Żurawska https://orcid.org/0000-0002-9243-3967
