Tytuł: Piwnica. Łaźnie Zamkowe. Gabinet Gimnastyczny
Rodzaj obiektu: wnętrza
Wytworzenie obiektu - miejsce: Łańcut (Europa, Polska)
Słowa kluczowe: Alfred Antoni Potocki; wyposażenie; wnętrza; region łańcucki; Łaźnie Rzymskie
Czas powstania: 1928
Architekci: Tadeusz Dachowski(?)
Najbardziej nowoczesną realizacją w łańcuckim zamku ostatniego ordynata Alfreda Antoniego Potockiego w międzywojniu XX wieku były, powstałe w 1928 roku w części piwnic, tzw. Rzymskie Łaźnie, do których wchodzi się z parterowego, północnego korytarza. Innym sposobem komunikacji pomiędzy łaźniami a wszystkimi kondygnacjami zamku była winda. Ten rekreacyjny kompleks, jaki tworzą wyłożone porcelanowymi płytkami lub boazerią i ozdobione dekoracją malarską sklepione komnaty, przeznaczony był do szeroko pojętej odnowy fizycznej: ćwiczeń, masażu i hydro i elektroterapii. Zainstalowano w nich cały system nowoczesnych wanien i urządzeń balneologicznych i gimnastycznych. Łaźnie urządzone były bardzo wykwintnie: schodzi się do nich szerokimi, paradnymi schodami. Poczekalnia i bar z dekoracją malarską ścian i sklepienia, z ciężkimi kotarami pomiędzy pomieszczeniami, oświetlają dyskretnie kinkiety. Stoją tam skórzane klubowe fotele i kanapy, a w barze wysoki pulpit i stołki. Ordynat zapraszał do łaźni swoich gości– bywanie w nich stało się jedną z łańcuckich atrakcji.
Gabinet Gimnastyczny jest wnętrzem na planie prostokąta zbliżonego do kwadratu ze sklepieniem kolebkowym, z wysoką, drewnianą płycinową boazerią oraz trzema jednym drewnianym nadprożem w ścianie południowej (ujmującymi otwór prowadzący do właściwej łaźni) w zwieńczeniu ze pseudo rozetą pośrodku z Pilawą. Przy ścianie zachodniej wysoka dwuskrzydłowa ścienna szafa z dwojgiem drzwi w zwieńczeniu ze pseudo rozetą pośrodku z Pilawą. Na przeciwległej ścianie konsola z trzema szufladami, ponad którą lustro w kształcie postawionego prostokąta w zwieńczeniu z pseudorozetą pośrodku z Pilawą. Sklepienie i dwie czołowe ściany mają bogata, barwną dekorację malarską złożoną przede wszystkim z elementów neomanierystycznych oraz w górnym pasie sklepienia neoklasycystycznych z ornamentem wachlarzowym, dodatkowo z fantastycznymi morskimi stworami. Podłoga drewniana. Stałym wyposażeniem jest urządzenie do „kąpieli elektrycznej” w formie wolnostojącej sześciokątnej, przeszklonej „beczki” oraz dwa tapczany tapicerowane na stylizowanych drewnianych nogach.
Cholewianka-Kruszyńska Aldona, Łańcut. Dzieje rezydencji Potockich. Bosz , 2009r, s. 125-126.
Paterak Marta, Łaźnie i elektroterapia w zamku w Łańcucie, Biuletyn GBL, Nr 349, 1994, s.83.
Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie zwięzły opis dziejów i zbiorów, Lwów 1933, s. 45.
Silber J.S, /Inwentarz fideikomisowy/, 1932, maszynopis, Archiwum MZŁ, R/55, k.96.
Aldona Cholewianka-Kruszyńska
Nota popularyzatorska:
Czas powstania: 1928
Architekci: Tadeusz Dachowski(?)
Najbardziej nowoczesną realizacją w łańcuckim zamku ostatniego ordynata Alfreda Antoniego Potockiego w międzywojniu XX wieku były, powstałe w 1928 roku w części piwnic, tzw. Rzymskie Łaźnie, do których wchodzi się z parterowego, północnego korytarza. Innym sposobem komunikacji pomiędzy łaźniami a wszystkimi kondygnacjami zamku była winda. Ten rekreacyjny kompleks, jaki tworzą wyłożone porcelanowymi płytkami lub boazerią i ozdobione dekoracją malarską sklepione komnaty, przeznaczony był do szeroko pojętej odnowy fizycznej: ćwiczeń, masażu i hydro i elektroterapii. Zainstalowano w nich cały system nowoczesnych wanien i urządzeń balneologicznych i gimnastycznych. Łaźnie urządzone były bardzo wykwintnie: schodzi się do nich szerokimi, paradnymi schodami. Poczekalnia i bar z dekoracją malarską ścian i sklepienia, z ciężkimi kotarami pomiędzy pomieszczeniami, oświetlają dyskretnie kinkiety. Stoją tam skórzane klubowe fotele i kanapy, a w barze wysoki pulpit i stołki. Ordynat zapraszał do łaźni swoich gości– bywanie w nich stało się jedną z łańcuckich atrakcji.
Gabinet Gimnastyczny jest wnętrzem na planie prostokąta zbliżonego do kwadratu ze sklepieniem kolebkowym, z wysoką, drewnianą płycinową boazerią oraz trzema jednym drewnianym nadprożem w ścianie południowej (ujmującymi otwór prowadzący do właściwej łaźni) w zwieńczeniu ze pseudo rozetą pośrodku z Pilawą. Przy ścianie zachodniej wysoka dwuskrzydłowa ścienna szafa z dwojgiem drzwi w zwieńczeniu ze pseudo rozetą pośrodku z Pilawą. Na przeciwległej ścianie konsola z trzema szufladami, ponad którą lustro w kształcie postawionego prostokąta w zwieńczeniu z pseudorozetą pośrodku z Pilawą. Sklepienie i dwie czołowe ściany mają bogata, barwną dekorację malarską złożoną przede wszystkim z elementów neomanierystycznych oraz w górnym pasie sklepienia neoklasycystycznych z ornamentem wachlarzowym, dodatkowo z fantastycznymi morskimi stworami. Podłoga drewniana. Stałym wyposażeniem jest urządzenie do „kąpieli elektrycznej” w formie wolnostojącej sześciokątnej, przeszklonej „beczki” oraz dwa tapczany tapicerowane na stylizowanych drewnianych nogach.
Cholewianka-Kruszyńska Aldona, Łańcut. Dzieje rezydencji Potockich. Bosz , 2009r, s. 125-126.
Paterak Marta, Łaźnie i elektroterapia w zamku w Łańcucie, Biuletyn GBL, Nr 349, 1994, s.83.
Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie zwięzły opis dziejów i zbiorów, Lwów 1933, s. 45.
Silber J.S, /Inwentarz fideikomisowy/, 1932, maszynopis, Archiwum MZŁ, R/55, k.96.
Aldona Cholewianka-Kruszyńska
