Tytuł: Piwnica. Łaźnie Zamkowe. Korytarz z toaletą
Rodzaj obiektu: wnętrza
Wytworzenie obiektu - miejsce: Łańcut (Europa, Polska)
Słowa kluczowe: Alfred Antoni Potocki; dekoracja; wnętrza; Łaźnie Rzymskie; Łaźnie Zamkowe
Czas powstania: 1928
Architekci: Tadeusz Dachowski (?)
Najbardziej nowoczesną realizacją w łańcuckim zamku ostatniego ordynata Alfreda Antoniego Potockiego w międzywojniu XX wieku były, powstałe w 1928 roku w części piwnic, tzw. Rzymskie Łaźnie, do których wchodzi się z parterowego, północnego korytarza. Innym sposobem komunikacji pomiędzy łaźniami a wszystkimi kondygnacjami była winda. Ten rekreacyjny kompleks, jaki tworzą wyłożone porcelanowymi płytkami lub boazerią i ozdobione dekoracją malarską sklepione komnaty, przeznaczony był do szeroko pojętej odnowy fizycznej: ćwiczeń, masażu, elektro i hydroterapii. Zainstalowano w nich cały system nowoczesnych wanien i urządzeń balneologicznych i gimnastycznych. Łaźnie urządzone były bardzo wykwintnie: schodzi się do nich szerokimi, paradnymi schodami. Poczekalnia i bar z dekoracją malarską ścian i sklepienia, z ciężkimi kotarami pomiędzy pomieszczeniami, oświetlają dyskretnie kinkiety. Stoją tam skórzane klubowe fotele i kanapy, a w barze wysoki pulpit i stołki. Ordynat zapraszał do łaźni swoich gości– bywanie w nich stało się jedną z łańcuckich atrakcji.
Korytarz prowadzący do windy, z którego wchodzi się z poczekalni, jest wąskim długim załamanym pod katem prostym sklepionym wnętrzem z wysoką drewnianą płycinową boazerią oraz dekoracją malarską w formie gładkiej bordiury na brzegu ze stylizowanymi riocaillami i pojedynczymi kwiatami obiegającej krawędzie ścian i sklepienia oraz tworzącą obramienie czterech kinkietów. Posadzka ułożona z płytek kwadratowych białych i czarnych we wzór szachownicy.
W pierwszej części korytarza od strony wschodniej znajduje się mała, na planie prostokąta sklepiona toaleta zamykana drewnianymi jednoskrzydłowymi drzwiami z sedesem i narożną małą umywalką oraz prostokątnym lustrem na ścianie północnej. Ściany wyłożone są w 2/3 kwadratowymi płytkami w kolorze błękitu pruskiego , z wąskim wypukłym czerwonym fryzem oraz z cokołem z płytek czarnych. Ponad płytkami ściany i sklepienie są gładko malowane z wąskim pasem obiegającym brzegi ścian i sklepienia. Posadzka ułożona jest na obrzeżu z małych kwadratowych czarnych płytek oraz pośrodku z sześciokątnych czerwonych. Wszystkie metalowe elementy w kolorze złotym.
Cholewianka-Kruszyńska Aldona, Łańcut. Dzieje rezydencji Potockich. Bosz, 2009r, s. 125-126.
Paterak Marta, Łaźnie i elektroterapia w zamku w Łańcucie, Biuletyn GBL, Nr 349, 1994, s.83.
Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie zwięzły opis dziejów i zbiorów, Lwów 1933, s. 45.
Silber J.S, /Inwentarz fideikomisowy/, 1932, maszynopis, Archiwum MZŁ, R/55, k.96.
Aldona Cholewianka-Kruszyńska
Nota popularyzatorska:
Czas powstania: 1928
Architekci: Tadeusz Dachowski (?)
Najbardziej nowoczesną realizacją w łańcuckim zamku ostatniego ordynata Alfreda Antoniego Potockiego w międzywojniu XX wieku były, powstałe w 1928 roku w części piwnic, tzw. Rzymskie Łaźnie, do których wchodzi się z parterowego, północnego korytarza. Innym sposobem komunikacji pomiędzy łaźniami a wszystkimi kondygnacjami była winda. Ten rekreacyjny kompleks, jaki tworzą wyłożone porcelanowymi płytkami lub boazerią i ozdobione dekoracją malarską sklepione komnaty, przeznaczony był do szeroko pojętej odnowy fizycznej: ćwiczeń, masażu, elektro i hydroterapii. Zainstalowano w nich cały system nowoczesnych wanien i urządzeń balneologicznych i gimnastycznych. Łaźnie urządzone były bardzo wykwintnie: schodzi się do nich szerokimi, paradnymi schodami. Poczekalnia i bar z dekoracją malarską ścian i sklepienia, z ciężkimi kotarami pomiędzy pomieszczeniami, oświetlają dyskretnie kinkiety. Stoją tam skórzane klubowe fotele i kanapy, a w barze wysoki pulpit i stołki. Ordynat zapraszał do łaźni swoich gości– bywanie w nich stało się jedną z łańcuckich atrakcji.
Korytarz prowadzący do windy, z którego wchodzi się z poczekalni, jest wąskim długim załamanym pod katem prostym sklepionym wnętrzem z wysoką drewnianą płycinową boazerią oraz dekoracją malarską w formie gładkiej bordiury na brzegu ze stylizowanymi riocaillami i pojedynczymi kwiatami obiegającej krawędzie ścian i sklepienia oraz tworzącą obramienie czterech kinkietów. Posadzka ułożona z płytek kwadratowych białych i czarnych we wzór szachownicy.
W pierwszej części korytarza od strony wschodniej znajduje się mała, na planie prostokąta sklepiona toaleta zamykana drewnianymi jednoskrzydłowymi drzwiami z sedesem i narożną małą umywalką oraz prostokątnym lustrem na ścianie północnej. Ściany wyłożone są w 2/3 kwadratowymi płytkami w kolorze błękitu pruskiego , z wąskim wypukłym czerwonym fryzem oraz z cokołem z płytek czarnych. Ponad płytkami ściany i sklepienie są gładko malowane z wąskim pasem obiegającym brzegi ścian i sklepienia. Posadzka ułożona jest na obrzeżu z małych kwadratowych czarnych płytek oraz pośrodku z sześciokątnych czerwonych. Wszystkie metalowe elementy w kolorze złotym.
Cholewianka-Kruszyńska Aldona, Łańcut. Dzieje rezydencji Potockich. Bosz, 2009r, s. 125-126.
Paterak Marta, Łaźnie i elektroterapia w zamku w Łańcucie, Biuletyn GBL, Nr 349, 1994, s.83.
Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie zwięzły opis dziejów i zbiorów, Lwów 1933, s. 45.
Silber J.S, /Inwentarz fideikomisowy/, 1932, maszynopis, Archiwum MZŁ, R/55, k.96.
Aldona Cholewianka-Kruszyńska
