Dyrektorzy

Waza dekoracyjna
Waza wykonana została w manufakturze majoliki w Nieborowie. Wytwórnia ta o nazwie ”Fabryka Fajansów Artystycznych i Pieców Kaflowych” założona została przez księcia Michała Piotra Radziwiłła w 1881r. na terenie jego rezydencji. Dyrektorem manufaktury był Stanisław Thiele, doświadczony artysta ceramik, który wcześniej pracował w fabryce fajansu w Nevers we Francji. Manufaktura w Nieborowie wytwarzała rozmaite przedmioty o charakterze dekoracyjnym i użytkowym: wazony, dzbany, donice cache-pôt, żardiniery, talerze do zawieszania na ścianę, przybory toaletowe, lampy wiszące, płytki ścienne, jej specjalnością były kafle piecowe. Ceramika ta, eklektyczna, wpisuje się w tendencje historyzujące w ceramice europejskiej drugiej połowy XIXw. Formy i zdobnictwo wzorowano na majolikach włoskich i francuskich oraz na holenderskich fajansach. Często dawne formy stylowe łączono z dekoracją malarską o tematyce polskiej. Stanowiły ją rodzime pejzaże, widoki znanych miejscowości, ilustracje legend polskich, wizerunki królów i bohaterów narodowych. Okres rozkwitu manufaktury trwał do 1886r., załamanie produkcji nastąpiło około 1889r.
W zbiorach Muzeum-Zamku w Łańcucie znajduje się zespół jedenastu majolik dekoracyjnych, są to: wazy, żardiniery, cache-pôt (zob. B. Trojnar, Majolika w zbiorach Muzeum-Zamku w Łańcucie. Katalog, Łańcut 1988). Powyższa waza jest wysmukła, o gruszkowatym brzuścu na walcowatym trzonie i okrągłej stopie, przechodzącym w szyję o wywiniętej wardze. Uchwyty w kształcie podwójnych, skręconych węży. Brzusiec zdobią malowane sceny: od frontu przedstawiony jest hetman na koniu, z tarczą i buławą w ręce, po przeciwnej stronie grupa jeńców tureckich siedząca na ziemi. Tło wazy żółte, malatura o barwach: niebieskiej, czarnej, żółtej, rdzawej.

Barbara Trojnar