Tytuł: Mały Satyr
Rodzaj obiektu: rzeźba
Datowanie opisowe: I wiek > 1. połowa I wieku
Wytworzenie obiektu - miejsce: Rzym (Europa, Włochy)
Technika: rzeźbiarskie > rzeźbienie
Tworzywo: nieorganiczny > kamień > marmur
Wymiar - szerokość: 19 cm
Wymiar - wysokość: 31 cm
Wymiar - głębokość: 15.5 cm
Słowa kluczowe: antyk; marmur; rzeźba; okres rzymski; Rzym
Nota popularyzatorska:
Marmurowe popiersie małego satyra nie jest dziełem jednolitym. Głowa wykonana została w Rzymie, zapewne w 2 ćw. I w., fragment torsu i postument dodany został przez restauratora rzeźby w XVIII w. Mały satyr przedstawiony został z twarzą o rysach dziecka, z różkami na czole. Jego głowę zdobi wieniec z gałązki winorośli. Satyrowie to w mitologii greckiej leśne bóstwa, wchodzili w skład orszak Dionizosa, boga wina, tańcząc i śpiewając na jego cześć. Przedstawiani byli w półludzkiej i półzwierzęcej postaci, z koźlimi nogami, ogonem i uszami. Popiersie małego satyra nabyte zostało przypuszczalnie przez ksieżnę Izabelę Lubomirską (1736-1816), właścicielkę łańcuckiego zamku, podczas jej pobytu we Włoszech w latach 1785-1786. Eksponowane jest w Galerii Rzeźb.
Barbara Trojnar
