Dyrektorzy

Kandelabr to stojący świecznik stosunkowy wysoki, wykonany z metalu, często malowany i pozłacany, znany od starożytności. W XVII wieku najczęściej spotykane były świeczniki dwuramienne (na dwie świece),w  XVIII trzy świecowe a w XIX wieku wieloramienne. Świece były znane już w starożytności, knoty ich były wytwarzane z lnu oblanego woskiem pszczelim, w domach mniej bogatych obywateli zamiast wosku używano tłuszcz zwierzęcy (świece łojowe).Omawiany kandelabr w stylu klasycystycznym, z drugiej połowy XIX wieku, trzyświecowy, pochodzi z kolekcji muzealnej. Wykonany jest z mosiądzu, złoconego, odlewany, cyzelowany. Stopa płaska okrągła lekko wysklepiona, zdobiona liśćmi akantu ułożonymi promieniście, przechodzi w trzon. Trzon w dolnej części w formie gruszkowatego cokołu, zdobionego ornamentem w układzie pasowym ze skośnej kratki. Na cokole stoi uskrzydlona Nike, w uniesionych do góry rękach trzyma bogato zdobioną czarę, z której wychodzą trzy ramiona kandelabru. Ramiona esowato wygięte ku górze, zdobione liśćmi laurowymi z owocami i spiralnie zwiniętą wolutą z kwiatkiem.  Ramiona zakończone są okrągłymi profitkami i tulejkami do osadzenia świec, zdobionymi liśćmi i owocami winorośli. Na osi kandelabru, pomiędzy ramionami, zamontowany dodatkowy element dekoracyjny w kształcie płonącej pochodni. Postać Nike malowana na czarno, kandelabry zdobią kominek na jednym z korytarzy drugiego piętra zamku.

Przemysław Kucia